نقد مختصر فصل دوم سریال ویچر

آیا فصل دوم سریال ویچر هم مثل فصل اول اون تباهه؟

مقدمه

ما قبلا در اینجا راجع به فصل اول سریال ویچر کامل صحبت کردیم. فصل اول سریال‌ واقعا افتضاح بود و صدای همه‌ی هوادارارو درآورد. اگه دیدید یه نفر داره از فصل اول سریال ویچر تعریف می‌کنه، مطمئنا باشید که یا سریال رو ندیده یا هیچ چیزی از اون متوجه نشده. من بدون این که هیچ انتظاری از سریال داشته باشم نشستم و فصل دوم سریال رو نگاه کردم و نظر خودم رو با شما در میون میذارم. در این پست سعی کردم اسپویلی از داستان صورت نگیره. 

سازندگان سریال یه مقدار سعی کردن فصل دوم رو بهتر بسازن

یه سری تغییراتی توی فصل دوم سریال ایجاد شده که باعث شده سریال یه مقدار بهتر باشه.

تیم جلوه‌های ویژه‌ی سریال رو تغییر دادن

جلوه‌های ویژه‌ی سریال توی فصل دوم سریال خیلی از فصل اول بهتر شده و دیگه اون قد تو ذوق آدم نمی‌زنه. در ادامه یه چن تا عکس از چلوه‌های ویژه سریال قرار دادم تا حساب کار دستتون بیاد.

زره‌ها و پوشش‌های سریال نسبت به فصل اول یه مقدار بهتر شده

به عنوان مثال زرهی که گرالت توی‌ این فصل به تن می‌کنه خیلی شیک‌تر شده. زره نیلفگارد هم که توی فصل اول سریال مثل نایلون سیاه بود تو این فصل خیلی بهتر شده و یه مقدار ابهت داره.

مناظر و لوکیشن‌های سریال خیلی بهتر از فصل اول شده

توی فصل دوم سریال از مناظر و لوکیشن‌های جدیدی استفاده شده. نیلفگارد، معبد ملیتله و کر مورهن نسبتا خوب طراحی شدن.

روایت داستان خطی شده و الکی بیننده رو سردرگم نمی‌کنن

توی فصل اول سریال از روایت غیرخطی استفاده شده بود اصلا بازخورد خوبی نداشت. آخه کدوم آدم عاقلی توی یه سریال اساطیری از روایت غیرخطی استفاده می‌کنه؟ توی فصل دوم از شیوه‌ی روایت مثل بچه‌ی آدم استفاده شده. حداقل باعث شده جلو رفتن داستان یه حس رضایتی تو بیننده ایجاد کنه.

سعی کردن از بازی‌های ویچر اسکی برن

قبل از این که نتفلیکس تصمیم به ساخت سریال ویچر بگیره، شرکت فاخر CD Projekt Red یه نسخه کاملا بی نقص و کم‌نظیر از دنیای ویچر رو ارائه داده. توی فصل اول سریال سعی کرده بودن یه اثر کاملا مستقل بسازن، که اصلا هم نتونسته بودن از عهده‌اش بربیان. در فصل دوم سریال خیلی سعی شده که به بازی نزدیک باشه. مخصوصا کر مورهن و دربار نیلفگارد منو کاملا یاد بازی انداخت.

دیالوگ‌های فصل دوم

با توجه به تریلری که از فصل دوم دیدیم انتظار داشتیم الکی کلی راجع به سرنوشت و اینجور چیزا صحبت بشه. اما وقتی سریالو دیدیم خیلی این موضوع رو اعصاب نبود. در فصل اول سریال گرالت هر قسمت حداقل یه بار فاک می‌گفت. دیگه مسخره‌شو درآورده بودن. تو این فصل من هر چقدر که نگاه کردم فاک از زبان گرالت نشنیدم.

گرالت غیر از آرد از چن تا ساین دیگه هم استفاده می‌کنه

گرالت توی فصل دوم چندین بار از ساین‌های دیگه مثل: ایگنی، یردن، اکسی و کوئن هم استفاده می‌کنه، که خواب دیدنشون خالی از لطف نیست.

بازیگر وزمیر و دیکسترا خوب انتخاب و گریم شدن

وزمیر و دیکسترا هر جفتشون شخصیت‌های مهم و تاثیر گذاری هستن که در فصل دوم به سریال اضافه می‌شن. بازی خوب مخصوصا وزمیر باعث شده فصل دوم سریال بهتر از آب دربیاد. غیر از این دو نفر بازیگرای جدیدی که به سریال اضافه شدن نسبتا خوب عمل کردن.

یه مقدار سیاست به داستان اضافه شده

توی فصل دوم با نماهایی که از نیلفگارد نشون داده میشه. معلوم میشه که نیلفگاردی ها قوم مغول نیستند و اتفاقا از همه‌ی سرزمین‌های شمالی پیشرفته‌تر هستند. علاوه بر اون نماهایی که از ردینیا و دیکسترا نشون میده باعث میشه، رقابت‌هایی سیاسی بهتر نمایش داده بشه.

عناصر فمینیسم و سیاه‌پوست تو سریال کمتر شده

نه اینکه حذف شده باشه. ولی خواب نسبت به فصل اول خیلی کم‌تر شده و دیگه خیلی رو اعصاب نیست. 

باز جای شکرش باقیه 

خدا رو شکر توی این فصل هم عناصر هم‌جنسگرایی رو به سریال اضافه نکردن. اتاق‌های تنگ و تاریک کرمورهن جون می‌داد برای همچین کارایی. حداقل از رنگین‌کمون و اینا در امان موندیم. 

افسوس فایده نداره.

درسته که فصل دوم سریال خیلی بهتر شده ولی باز هم با معیار‌های ویچر زمین تا آسمون فاصله داره. نمره‌ی 5 از 10 می‌تونه نمره‌ی منصفانه‌ای برای فصل دوم باشه.